o. (-s), klein blok in alle betekenissen; (in de boekdrukkunst) zwart of wit gelaten vierkantje; (heraldiek) rechthoekig embleem; bouillonblokje.
Het blokje is een embleem van doorgaans kleine afmeting, in groter aantal op wapenschilden aangebracht. Zijn de emblemen vierkant van vorm dan spreekt men van blokken; zijn zij rechthoekig en van langgerekte vorm, geplaatst op de korte of lange zijde, dan noemt men ze blokjes. Daar liggende blokjes veelal als symbool voor turf worden gebezigd, dragen ze ook wel de naam van turf. Blokjes dienen dikwijls om een schildveld tot een bezaaid (zie kleur, HERALDIEK) veld te maken: ze zijn dan in groten getale als het ware uitgestrooid. De blauwe ondergrond van het koninkrijkswapen der Nederlanden is bezaaid met gouden blokjes. Het Oudfriese wapen was bezaaid met plompebladeren of harten (zie damascering).
