v./m. (-s), het verschijnsel, dat bepaalde stoffen niet uit de bloedbaan in het hersenweefsel kunnen doordringen, of omgekeerd. Stoffen als saccharose en insuline kunnen niet of slechts zeer langzaam uit de bloedbaan in het hersenweefsel doordringen.
Ook kunnen bepaalde stoffen uit het hersenweefsel niet of nauwelijks in de bloedbaan worden opgenomen. Hiervoor zouden deels cellen in de wand van de bloedvaten verantwoordelijk zijn.Ook uitlopers van hersencellen die tegen de bloedvaten aanliggen, vormen mede de bloed-hersenbarrière. Het is niet bekend hoe deze cellen dit doen. Radio-isotooponderzoek (zie tracer) heeft aangetoond dat zuurstof, kooldioxide, alcohol, barbituraten, glucose en in vet oplosbare stoffen snel vanuit het bloed de hersenen kunnen bereiken.
