blefari'tis, [Gr. blefaron, ooglid], v., ontsteking van de ooglidranden.
Bij blefaritis zijn de ooglidranden wat rood en opgezwollen. Er bestaat naast een squameuze vorm, waarbij droge schubjes tussen de wimpers aan de lidrand zich ophopen, ook een ulcereuze vorm. De wimpers steken dan vaak midden uit een klein zweertje. De ziekte is in beide vormen bijzonder hardnekkig. Met de moderne geneesmiddelen kan echter veel bereikt worden. Blefaritis is vaak een uiting van een refractieafwijking, maar zelfs mijten en luizen kunnen deze aandoening veroorzaken.
