blast [Eng.] - v./m., bij een nucleaire luchtexplosie dat deel van de vrijkomende energie dat wordt omgezet in druk die zich voortplant als een druk- of schokgolf.
Deze luchtdruk veroorzaakt in eerste instantie het hamereffect, waardoor voorwerpen vervormd en in elkaar gedrukt worden. Het vervolgens optredende meesleureffect heeft o.a. tot gevolg, dat gebouwen instorten en bomen ontworteld worden, ➔kernwapen.
