v./m. (mv.) Aphididae insektenfamilie van de orde van de Homoptera (zie gesnavelde insekten). - Bladluizen zijn kleine insekten, die in het voorjaar en in de zomer op allerlei planten gevonden worden. Zij verplaatsen zich weinig en zitten meestal onbeweeglijk met ingeboorde zuigsnuit op jonge plantedelen.
De sterkAls honderdduizenden bladluizen in een boom leven, gaan bij aanhoudende droogte de bladeren eruit zien alsof zij met een laagje vernis bedekt zijn. Soms is dit wit of zwart door bepaalde schimmels, die zich met de suiker voeden: ‘meeldauw’ en ‘roetdauw’. Merkwaardig is de voortplanting van deze dieren. Uit eieren die vóór de winter gelegd zijn, ontstaan in het voorjaar uitsluitend wijfjes, die vleugelloos zijn. Deze zijn reeds na enkele dagen volwassen en brengen zonder bevruchting, dus parthenogenetisch, levende jongen - eveneens wijfjes - voort. Dit gaat de gehele zomer voort, zodat het aantal luizen ongehoord groot kan worden.
De laatste generatie echter, die in de herfst geboren wordt, bestaat uit gevleugelde mannetjes en wijfjes. Deze paren en de wijfjes leggen eieren, die een dikke schaal hebben en kunnen overwinteren. Een aantal bladluizen is zeer schadelijk, b.v. de bloedluis (Eriosoma lanigerum), de rozeluis (Siphonophora rosae), de denneluis (Chermes abietis), de bonenbladluis (Aphis papaveris) en de uit Amerika ingevoerde druifluis (Phylloxera vastatrix). Sommige bladluissoorten veroorzaken gallen.
Vijanden van de bladluizen zijn vooral de larven van zweefvliegen en de lieveheersbeestjes en hun larven, die danig kunnen huishouden onder de bladluizen. Minder opvallend werken de bladluissluipwespen. De bestrijding vindt plaats door insekticiden, terwijl als huismiddel een mengsel van zeepsop en spiritus toegepast wordt. Biologisch bestrijdingsmiddel van bladluizen door grote hoeveelheden lieveheersbeestjes uit te zetten wordt nog slechts op kleine schaal toegepast.
