v. (-s), urineretentie, het achterblijven van een hoeveelheid urine in de blaas na spontane urinelozing.
Blaasretentie berust meestal op een afvloedbelemmering door vergroting van de prostaat (zie prostaathypertrofie). Blaasretentie kan gemeten worden door direct na de urinelozing een catheter in de blaas te schuiven en de geretineerde urine in een maatglas op te vangen.
