v./m. (-en), gezwel van de blaaswand, dat via een steel met de wand is verbonden.
De blaaspoliep is meestal een goedaardige nieuwvorming, maar door herhaald onderzoek dient het aspect van de blaaspoliep en de groeiwijze ervan gecontroleerd te worden; sommige blaaspoliepen gaan op den duur in blaaskanker over. De blaaspoliep kan via de cystoscoop microscopisch onderzocht en verwijderd worden. Kleine breedgesteelde blaaspoliepen kunnen via de cystoscoop weggebrand worden (elektrocoagulatie). De blaaspoliepen komen solitair voor, of veelvuldig verspreid over het oppervlak van de blaaswand (zgn. papillomatose). In het laatste geval is frequente controle noodzakelijk.
