o. (-s), uitstulping van de blaaswand naar buiten.
Veelal komen verschillende blaasdivertikels tegelijk voor; solitaire blaasdivertikels zijn zeldzaam. Een plaatselijk zwakke blaaswand en een belemmerde urinelozing (b.v. bij blaashalssclerose, prostaathypertrofie) kan de ontwikkeling van een blaasdivertikel in de hand werken. De aandoening kan bij kinderen voorkomen. Een blaasdivertikel kan groot worden, soms groter van inhoud dan de urineblaas zelf. In het blaasdivertikel kan urine stagneren en op den duur ontstaat er vaak een blaasontsteking. De behandeling is chirurgisch.
