v., conjunctivitis, aandoening die zich veelal beperkt tot de binnenzijde van de oogleden maar zich kan uitbreiden tot het ‘wit’ van het oog.
Zij ontstaat meestal plotseling en gaat gepaard met branderigheid van het oog, enige lichtschuwheid, tranenvloed en afscheiding van slijmerig of etterig vocht. De meer langdurige chronische vormen geven dezelfde verschijnselen maar alles in minder heftige mate. Het gezichtsvermogen wordt niet aangetast, tenzij de ontsteking zich uitbreidt naar het hoornvlies. Dit laatste ziet men nogal eens bij de conjunctivitis gonorrhoica en bij bindvliesontsteking veroorzaakt door mazelen, difterie en trachoom. Bij mazelen wordt, evenals bij trachoom en zwembadconjunctivitis, de ontsteking niet veroorzaakt door een bacterie maar door een virus.
Laatstgenoemde ontstekingen kunnen zeer lang duren, m.n. het trachoom. Deze ziekte komt in Nederland en België zelden voor. Lichtere vormen van chronische bindvliesontsteking worden veroorzaakt door stof, chemische produkten of stralen. De arbeidsbescherming heeft hier een belangrijke taak (schutbrillen, hygiëne enz.).
