Bindmiddel

betekenis & definitie

o. (-en), middel om te binden, m.n. om een dun vloeibare stof dik te maken; bij het schilderen dat deel van een verf of vernis dat (afgezien van het pigment) na het vastworden achterblijft; het is een weinig exacte term voor zeer uiteenlopende stoffen zoals emulgatoren, kitten en verdikkingsmiddelen (zie bitumen, zie verf).