[Lat. bini, telkens twee, auris, oor], bn., verband houdend met beide oren of met de relatie tussen beide oren.
Binaurale waarneming is het waarnemen van geluid, ter plaatsbepaling van de geluidsbron. Bij de bepaling van de richting waarin een geluidsbron zich bevindt, is de samenwerking van beide oren essentieel. Een eerste factor is de ‘geluidsschaduw’ van het hoofd: een geluid dat van links komt, prikkelt het linker oor sterker dan het rechter. Dit sterkteverschil speelt echter geen rol van betekenis bij laagfrequente geluiden. Bovendien spreekt het vanzelf dat geluiden die recht van voor, achter, boven of beneden komen, op deze manier niet ondubbelzinnig gelokaliseerd kunnen worden.
Een tweede factor bestaat uit het tijdsverschil waarmee het geluid het linker en het rechter oor bereikt. Door de betrekkelijk lage voortplantingssnelheid van het geluid arriveert een klikgeluid dat b.v. van links komt, ruim 0,5 ms later bij het rechter oor dan bij het linker oor. Gebleken is dat zulke kleine verschillen voldoende zijn om geluiden redelijk betrouwbaar te kunnen lokaliseren. Ook hier geldt echter weer dat tussen geluiden, komend uit punten die precies even ver van beide oren vandaan liggen, geen onderscheid gemaakt kan worden, zodat men b.v. voor en achter verwisselt. Deze dubbelzinnigheid kan opgelost worden door het verplaatsen of voortdurend bewegen van het hoofd.
