(bezielde, heeft bezield),
1. een ziel, d.i. leven, aan iets geven: na mijn ziekte voelde ik mij als met een nieuw leven bezield;
2. (oneig.) als het ware met leven begiftigen: de beeldhouwer bezielt de dode stof;
3. een verhoogd, krachtiger leven meedelen aan: haar tegenwoordigheid bezielde mij; een sterk gevoel oproepen bij, in geestdrift brengen: de redenaar bezielde zijn toehoorders; in bezielende woorden spreken;
4. als drijvende kracht werken in: een vurige liefde voor de kunst bezielt hem; in onedele opvatting: ik weet niet wat hem bezielt, wat hem drijft tot een zo dwaze daad; wat bezielt je?, wat mankeert je?
