het artistieke antwoord op de liturgische vernieuwing in de tweede helft van de 19e eeuw in de benedictijnencongregatie van Solesmes. De kunststroming, ontstaan in de abdij van Beuron, beantwoordde aan het verlangen een kunst te scheppen, die zich volkomen bij de gestileerde plechtstatigheid, streng beheerste ritmiek en universalistische onpersoonlijkheid van de Romeinse liturgie zou aansluiten.
De beeldhouwer Peter (Desiderius) Lenz (1832—1928) formuleerde de beginselen van de Beuroner School. In de uitdrukkingsvormen van deze mystieke kunst zijn Egyptische, Griekse en vroeg-christelijke invloeden merkbaar.
Litt. J.Kreitmaier, Beuroner Kunst (5e dr. 1923); D. Lenz. Zur Aesthetik der Beuroner Schule (2e dr. 1927); D.G.Schwind, P.Desiderius Lenz (1932).
