v. (-en),
1. het bestraten;
2. wegverharding gevormd door in verband gezette klinkers, keien, betonstenen, tegels of blokken.
Deze worden gestraat in een laag zand en opgesloten tussen kantstroken, die afhankelijk van de breedte, worden aangeduid met rabat of kantlaag. In de patronen waarin bestrating gestraat of gezet kan worden onderscheidt men: halfsteensverband, keperverband, zigzagverband, diagonaalverband, waaierverband en schub- of schelpverband.
