(bestierf, is bestorven), I. onoverg.,
1. doodsbleek worden: hij bestierf bij deze verpletterende tijding;
2. sterven, tenietgaan (oneig.): het woord bestierf op zijn lippen, hij kon het niet uiten;
3. (van vlees) zijn allereerste versheid verliezen: geslacht vee moet men een dag laten hangen om te besterven, anders is het vlees voor gebruik minder geschikt ;
4. (van stoffen) na een bewerking geheel tot rust komen, m.n. stijf en droog worden: verf laten besterven; het metselwerk moet eerst het hooi goed bestorven thuishalen, indroog; I. overg., alleen in: het besterven, van schrik, heftig ontstellen.
Besterven is het geheel van veranderingen die na de dood van een dier in het vlees optreden en de samenstelling veranderen. Door de afbraakprocessen wordt tijdens het besterven het vlees mals en smakelijk. Niet-bestorven vlees blijft ook na de bereiding taai. Vlees van slachtdieren, gevogelte en klein wild is na 2—3 dagen voldoende bestorven.
Grof wild moet ca. vijf dagen besterven. Het is dan nog niet adellijk. Om vlees te laten besterven legt of hangt men het in een koele ruimte om bederf tegen te gaan.
