Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 14-03-2019

Bessemerproces

betekenis & definitie

o., de oorspronkelijke methode van staalbereiding, uitgevonden door H.Bessemer. Bij deze methode wordt door het vloeibare ijzer in de bessemerconvertor of -peer (een peervormig vat) lucht geblazen via de onderzijde van de convertor.

Door de aanraking met de zuurstof verbranden in het staal bestanddelen zoals fosfor, zwavel, silicium en koolstof, waarbij zoveel warmte wordt ontwikkeld dat, terwijl er van buitenaf geen verhitting meer plaatsvindt, de lading goed vloeibaar blijft (ca. 1700 °C). Na ca. 20 min is het proces voltooid en zijn de ongewenste stoffen als gas ontweken of in de bovendrijvende slakkenlaag opgenomen. Het ontstane ijzeroxide wordt door toevoegen van mangaan verwijderd. Het nu verkregen bessemerstaal is van zeer goede kwaliteit. Er worden echter hoge eisen gesteld aan de samenstelling en de zuiverheid van het erts. De bessemerconvertor, die kantelbaar is uitgevoerd, waardoor het vullen en het ledigen vrij gemakkelijk en snel kunn geschieden, is van binnen van een vuurvaste bekleding voorzien.

Deze bekleding is afhankelijk van de soort ruwijzer waarvan uitgegaan wordt. Bij het bessemerproces gaat men uit van fosforarm ruwijzer en moet de vuurvaste bekleding zuur zijn (kwarts of zand), terwijl bij fosforrijk ruwijzer (thomasproces) een basische bekleding vereist is (dolomiet). Het thomasstaal is van vrij slechte kwaliteit, tengevolge van het hoge stikstof gehalte. Het thomasproces wordt daarom steeds meer ver- drongen door het oxystaalproces.

< >