v., overeenkomstigheid ten aanzien van beslissingen in het internationaal privaatrecht, indien en voorzover de rechter in het ene land met betrekking tot een bepaalde internationaal-privaatrecht kwestie dezelfde beslissing geeft als zijn ambtgenoten in het buitenland zouden heb- ben gedaan.
Deze beslissingsharmonie kan langs verschillende wegen worden bereikt:
1. de desbetreffende internationaal-privaatrecht regels zijn in de diverse landen gelijkluidend, hetzij als gevolg van de uniformerende werking van een verdrag, hetzij ‘toevallig’;
2. erkenning door de rechter van in het buitenland geldig verkregen rechten;
3. afstemming door de rechter van zijn beslissing op de in het buitenland in een dergelijk geval vermoedelijk te geven beslissing. Voorbeeld hiervan is art. 11 Eenvormige Wet-Benelux (EW): overal waar de nationale wet van een persoon toepasselijk wordt verklaard, wordt deze wet door die van de woonplaats vervangen:
a. wanneer een vreemdeling in een van de verdragsluitende landen zijn woonplaats heeft en het internationaal privaatrecht van zijn nationale wet de wet van die woonplaats toepasselijk verklaart;
b. wanneer een vreemdeling buiten zijn eigen land en buiten een van de verdragsluitende landen zijn woonplaats heeft en het internationaal privaatrecht van zijn nationale wet en van de wet van zijn woonplaats beide de laatstgenoemde wet toepasselijk verklaren.
Door deze regeling geeft de EW haar dominerend nationaliteitsbeginsel in bepaalde gevallen prijs. Aldus wordt afstemming gerealiseerd op het internationaal privaatrecht van het woonland (a) resp. van het vaderland en van het woonland van de vreemdeling
(b); beslissingsharmonie tussen een van de verdragsluitende landen en die landen is het gevolg.
