Pierre de, Frans kardinaal, * 4.2.1575 Slot Sérilly (Aube), ✝2.10.1629 Parijs. Bérulle was een edelman die zich, na zijn priesterwijding in 1599, aanvankelijk toelegde op de bekering van hugenoten.
Nadien ijverde hij vooral voor de herleving van het godsdienstig leven in Frankrijk. Met dit doel bewerkte hij in 1604 de vestiging van de ongeschoeide karmelietessen in Frankrijk en stichtte hij in 1611 een priestergemeenschap die de leefregels van het door Filippus Neri opgerichte Oratorium zou onderhouden. Beide ondernemingen kenden succes: tijdens het leven van Bérulle werden 34 karmelietessen-kloosters en 71 oratoria opgericht.De christocentrische spiritualiteit van de Franse School, waarvan Bérulle als de stichter wordt beschouwd, heeft hij uiteengezet in Discours de l’état et des grandeurs de Jésus (1623). Ook als diplomaat speelde Bérulle een rol, wat tot conflicten leidde met Richelieu. In 1627 werd hij kardinaal. Urbanus VIII noemde hem de ‘apostel van het mensgeworden Woord’. Uitgave: Correspondance, door J.Dagens (193739).
Litt. A.Molien, Le card. de Bérulle (1947); J.Dagens, Bérulle et les origines de la restauration catholique (1952); P.Cochois, Bérulle et l’Ecole française (1963); M.Dupuy, Bérulle, une spiritualité de l’adoration (1964).
