[Hebr., put van de eed (Gen.21,22-31) of ‘zevenbron’; er zijn maar 3 bronnen, maar 7 is een heilig getal], oude Kanaänitische stad in het zuiden van Palestina, invalspoort van de Negev. ‘Van Dan tot Berseba’ was de aanduiding voor ‘heel Israël’, van noord tot zuid (Richt.20,1).
Berseba speelt een grote rol in de aartsvaderverhalen. De zoons van Samuel waren richters in Berseba (1 Sam.8,1 vlg.). Elia ging op zijn vlucht naar Berseba (1 Kon.19,3). In de tijd van Amos (5,5) was er een heiligdom, gewijd aan EL-’Olam. Berseba werd in het begin van de 20e eeuw weer opgebouwd en is in het Israëlische staatsverband flink uitgegroeid (85000 inw.).
Litt. W.Zimmerli, Gesch. und Tradition von Berseba im AT (1932); Y.Aharoni, Excavations at Tel Beer-Sheba, in: Bibl. Archaeologist 35 (1972).
