Sarah, eig. Henriette Rosine Bernard, Frans toneelspeelster, *22.4.1844 Parijs, ✝️26.3.1923 Parijs.
Van moederszijde was zij van Ned. afkomst.Zij volgde een opleiding aan het Conservatoire te Parijs. Haar eerste successen vierde zij in het Odéontheater, toen zij van 1872—80 verbonden was aan de Comédie-Française. Daarna gaf zij met eigen ensemble gastvoorstellingen in Europa en Amerika.
Zij was eigenares van verscheidene Parijse schouwburgen, o.a. van het Théâtre Sarah Bernhardt (thans Théâtre de la Cité). Bernhardt was in het laatste kwart van de 19e eeuw een van de meest gevierde en hoogst betaalde actrices. Zij vertegenwoordigde op het toneel het ideaal van de vrouw van haar tijdperk, onverschillig of zij optrad in het klassieke repertoire (Phèdre, Racine), het romantische (Doña Sol in Hernani, Hugo) of het toen moderne (La dame aux camélias, Dumas en Fédora, Sardou). Haar stem (la voix d’or), haar zeggingskunst, haar beheerste gebaar en haar opmerkelijke schoonheid maakten haar, in combinatie met haar intuïtie, denkvermogen en vakbekwaamheid tot de belangrijkste ambassadrice van de Franse toneelkunst, waartoe enkele excentriciteiten wellicht het hunne bijdroegen. Voor haar schreef Sardou zijn historiserende stukken Cléopâtre, Gismonda, Théodora, La Tosca en Rostand L’aiglon.
Werken: Dans les nuages (1878—83), L’aveu (1888), Ma double vie, mémoires (1907), L’art du théâtre (1923).
Litt. S.Rueff, I knew S.Bernhardt (1951); J.Richardson, S.Bernhardt (1959); C.O.Skinner, Madame Sarah (1967); G.Taranow, S.Bernhardt (1972); S.Koster, De legenden van S.Bernhardt (1974).