Leopold, graaf von, Oostenrijks diplomaat, *18.4.1863 Wenen, +21.11.1942 Sopron. Berchtold kwam in 1893 in diplomatieke dienst, en was van 1906—11 ambassadeur in Rusland.
Tussen 1912—15 was hij minister van Buitenlandse Zaken. In de ^Balkanoorlogen verhinderde Berchtold dat Servië een uitgang naar zee kreeg, maar zijn poging de Vrede van -^Boekarest ten gunste van Bulgarije herzien te krijgen, had slechts tot gevolg dat Roemenië van de -^-Dreibund vervreemdde. Na de moord op de Oostenrijkse troonopvolger te Serajevo in 1914, wilde hij met Servië definitief af rekenen.Hij stuurde het scherpe ultimatum dat voor Servië onaanvaardbaar was en de Eerste Wereldoorlog deed uitbreken. Berchtold negeerde alle vredespogingen. Begin 1915 trad hij af als minister van Buitenlandse Zaken, omdat zijn onverzoenlijke houding tegenover Italië geen steun vond. Hij bleef functies aan het hof waarnemen, maar trok zich in 1918 uit het openbare leven terug. Berchtold was in het algemeen een voorzichtige, bescheiden figuur, die liever bij anderen te rade ging dan zelf een beslissing nam. Zijn noodlottige bijdrage tot het ontstaan van de Eerste Wereldoorlog berustte op een uiterst principieel monarchistisch uitgangspunt: wanneer Servië niet werd afgestraft, zou de bestaande orde in Europa onverdedigbaar worden.
Litt. H.Hantsch, L.Graf Berchtold (2 dln. 1967).
