(Belsazar; Babylonisch: Bel-sar-oetsoer, Bel bescherm de koning), volgens het verhaal in het boek Daniël zoon van Nebukadnezar en laatste koning der Chaldeeën (Dan. 5); in feite was hij gedurende 8 jaren mederegent van zijn vader Nabonid die van 556-539 v. C. regeerde.
Bij zijn laatste maaltijd, toen Kuros’ leger voor Babels muren lag, verscheen volgens de legende een mensenhand, die op de muur schreef: Menê Menê, Tekel Perês (d.i.: geteld gemeten: gij zijt toegeteld, aan de Meden; gewogen gebersten: uw koninkrijk is toegewogen aan de Perzen).
