afkorting voor Contactcommissie in Beleggingszaken, ook wel genoemd Overleg in Beleggingszaken of Beleggerskartel, de in 1937—38 onder invloed van de snelle sterke rentedaling destijds in Nederland tot stand gekomen samenwerking tussen institutionele beleggers, te weten de levensverzekeringsmaatschappijen, een groot aantal particuliere pensioenfondsen, de in de Ned. Spaarbankbond verenigde spaarbanken, de Rijkspostspaarbank en (tot juli 1947) de Rijksfondsen.
Belangrijkste doelstelling was zich te verzetten, niet tegen een normale daling van de rentevoet, maar tegen een geforceerde rentedaling die van een misbruik van de moeilijke positie der beleggers door de geldvragers het gevolg kon zijn o.a. door minimumvoorwaarden te stellen voor verschillende soorten leningen, die sedertdien verschillende malen aan de zich wijzigende omstandigheden op de kapitaalmarkt werden aangepast.Ned. staatsleningen en belegging in aandelen vielen buiten de regeling. Verschillende emissies mislukten door de actie van het Beleggersfront; ook wist men concurrentie-excessen te verhinderen en werd een beter overzicht verkregen van de marktconstellatie. Het Beleggersfront heeft tot kort na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog succes gehad met de pogingen om een acceptabele rentevoet te handhaven en heeft mede een excessieve verhoging van het rentepeil voorkomen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog is de activiteit van het Beleggersfront tot een minimum ingekrompen. Hoewel het nog bestaat, werd zijn positie verzwakt doordat in 1947 de Rijksfondsen uittraden. Na de geleidelijke stijging van de rentevoet richtte de aandacht van het Beleggersfront zich vooral op de secundaire voorwaarden; o.a. werd als eis gesteld dat geen vervroegde aflossing van een lening mag plaatsvinden gedurende de helft van de looptijd met een minimum van 15 jaar.
LITT. C.Goedhart, De rentevorming in de moderne volkshuishouding (1947); F.de Roos, W.J.Wieringa, Een halve eeuw rente in Nederland (1953); S.Brouwer, Beurs en effectenhandel (1966); J.van der Woud, Effecten (5e dr. 1966).
