[Ital., schone zang], o., speciale manier van zangvoordracht.
Het belcanto is voor alles gericht op mooie toonvorming, op schittering van de menselijke stem, waarbij individuele expressie van het woord op de tweede plaats komt. De bloeitijd van het belcanto was in de 18e en aan het begin van de 19e eeuw. In de 20e eeuw raakte het belcanto weer in de mode o.a. door Maria Callas en Benjamino Gigli.
