v. (-en),
1. het bekisten;
2. (concreet) kistwerk; bij betonconstructie: (houten) vorm, schotwerk dat dient om tijdens het storten en verdichten van de betonspecie, deze in de gewenste vorm te houden en dat verwijderd kan worden als na voldoende harding beton is ontstaan .
Dikwijls worden bekistingen nog op traditionele wijze samengesteld uit houten delen, balken en stijlen. Als de in het zicht komende vlakken van betonconstructies, zgn. schoon beton, een glad oppervlak moeten verkrijgen, wordt ook hardboard, betontriplex of staalplaat toegepast. Voor gecompliceerde vormen, vooral bij de fabricage van betonelementen, gebruikt men ook polyester e.d. Ter voorkoming van het arbeidsintensieve timmerwerk worden hoe langer hoe meer bekistingssystemen toegepast. De bekisting wordt samengesteld uit standaardpanelen van hout of staal die dragen op, of steunen tegen uit staalprofielen gevormde ondersteuningsliggers of spantjes. De diverse onderdelen kunnen snel worden gesteld en gelost, en kunnen telkens opnieuw worden gebruikt.
In de woning- en utiliteitsbouw, waar veel gelijkvormige vloer- en wandconstructies voorkomen, wordt gebruik gemaakt van tot grote eenheden samengevoegde bekistingselementen, zgn. tafelbekistingen (voor vloeren) en tunnelbekistingen (voor het storten van vloeren en wanden te zamen). Voor een fraai uiterlijk van schoon beton wordt de binnenzijde van de bekisting soms geprofileerd door het aanbrengen van profiellatten, rubbermatten e.d. De zijde van de bekisting waartegen de betonspecie wordt gestort wordt vooraf ingesmeerd met een bekistingsolie, opdat de buitenhuid van het beton zich niet aan de bekisting hecht, waardoor bij het lossen beschadiging zou kunnen ontstaan.
