v. (mv.), beenbekleding uit de middeleeuwen.
Bij de lange tunieken (cottes) uit de 13e en 14e eeuw werden als beenbekleding kousen tot even boven de knie gedragen. Een vroege vorm van beenlingen waren de tot de lies reikende kousen van schuin gesneden stof. In de tweede helft van de 14e eeuw werden de beenlingen (Du.: Hosen, Fr.: chausses) langer en door middel van nestels aan het onderbuis bevestigd. Deze beenlingen waren vaak verschillend van kleur. Zie kostuum.
