m. (-s), instrument dat vnl. in de sterrenkunde wordt gebruikt om het beeld van een voorwerp dat voor het oog onzichtbaar licht (infrarood, ultraviolet) uitstraalt, om te zetten in een zichtbaar beeld.
Een beeldomvormer bestaat uit een beeldversterker die zodanig geconstrueerd is, dat het ‘elektrische beeld’ op de fotokathode wordt gevormd door ultraviolet of infrarood licht.
