m. (-toren, -s), instrument dat gebruikt wordt in de sterrenkunde om de belichtingstijd van een te fotograferen beeld aanzienlijk te verkorten.
De beeldaccumulator is een beeldversterker, waarbij het uiteindelijke beeld in een zeer groot aantal zeer kleine (vaak niet met het oog te scheiden) elementjes is opgedeeld. Deze elementjes zijn genummerd zodat bij het aftasten (zie scanning) van dit beeld de lichtsterkte van elk elementje van het beeld in een geheugen van een computer kan worden opgeslagen.
