Bedijking

betekenis & definitie

v. (-en),

1. ook: indijking, het bedijken;
2. de aangelegde dijken;
3. polder: de Alblasserwaard is een van de oudste bedijkingen.

Bedijking geschiedt daar waar door aanslibbing de bodem van een zeearm zo hoog is, dat deze bij gewoon hoog water niet meer onderloopt. Tegenwoordig overweegt men bedijking reeds in een stadium waarin de aanslibbing nog slechts zeer traag voortschrijdt.