Duits officier, *29.6.1880 Biebrich (bij Wiesbaden), ♱(gefus.) 20.7.1944 Berlijn. Beck was afkomstig uit een Hessisch officiersmilieu en ontwikkelde zich tot een van de gezaghebbendste stafofficieren van de Reichswehr.
Oorspronkelijk stond Beck niet onwelwillend ten opzichte van het nationaal-socialisme. In okt. 1933 werd hij tot chef van de generale staf benoemd.In die hoedanigheid voerde Beek sinds 1936 oppositie tegen Hitler, die hij als een gevaarlijke dilettant beschouwde. De crisis rond Tsjechoslowakije gaf Beck aanleiding om af te treden. In okt. 1938 werd hij met de rang van ‘Generaloberst’ gepensioneerd. Beck vormde de voornaamste militaire exponent van de verzetsbeweging tegen Hitler. De mislukte coup van juli bracht Beck tot een zelfmoordpoging. In 1955 werd een bundeling van zijn publikaties, Studien, uitgegeven.
LITT. W.Foerster, Generaloberst L.Beck (1953); G.Buchheit, L.Beck (1964); K.J.Müller, Probleme einer Beck-Biographie (Militärgeschichtliche Mitteilungen I, 1972).
