Duits dichter en cultuurhistoricus, *22.5.1891 München, ♱11.10.1958 Berlijn. Becher sloot zich al vroeg aan bij de linksradicale beweging.
Van 1935—45 woonde hij te Moskou, waar hij redacteur werd van Internationale Literatur/Deutsche Blätter. Vanaf 1945 was hij president van de Kulturbund te Berlijn in de DDR, van 1954— 56 minister voor Cultuur.In 1949 richtte hij met P. Wiegler het ook in het Westen gewaardeerde letterkundige tijdschrift Sinn und Form op. Becher schreef veel gedichten die spreken van zijn grote liefde voor Duitsland, o.a. Gedichte für ein Volk (1919), Heimkehr (1947) en Glück der Ferne, leuchtend nah (1951). Becher behoorde oorspronkelijk tot de expressionisten, maar wendde zich spoedig tot de communistische versie van een ‘socialistisch realisme’. In 1952 kreeg hij de internationale Stalinprijs voor de vrede. Uitgave: Werke (3 dln. 1971).
LITT. H.Görsch, J.R.Becher, Leben und Werk (1967).
