Simone de, Frans schrijfster en filosofe, *9.1.1908 Parijs. Na haar studie filosofie was zij van 1930—43 lerares.
Na de publikatie van haar eerste roman L’invitée (1943; Ned. vert. Uitgenodigd, 6e dr. 1974) ging zij zich geheel aan het schrijven wijden. In haar geschriften komt haar wijsgerige vorming alsook de invloed die zij van Sartre heeft ondergaan sterk tot uiting, met name in haar aandacht voor de waarde van de persoon.Sommige van haar werken hebben grote invloed uitgeoefend. Haar politieke roman Les mandarins (1947; Ned. vert. De mandarijnen, 3e dr. 1974), een ironische schildering van de links-intellectuele kring rond Sartre in Parijs, werd bekroond met de Prix Goncourt. Invloedrijk was vooral Pour une morale de l’ambiguïté (1947), een existentialistische ethiek, die men kan samenvatten in de idee dat de mens zijn lot onvoorwaardelijk in eigen hand neemt en zich een levensstijl vormt die de bevestiging is van zijn eigen vrije persoonlijkheid en die zich verwerkelijkt in de beweging van de existentie. Haar tweedelig werk Le deuxième sexe (1949; Ned. vert. De tweede sexe, 4e dr. 1973), een fascinerend onderzoek naar de seksuele, psychologische en intellectuele positie van de vrouw, verwoordt de gevoelens van vele hedendaagse feministes.
Werken (behalve genoemde): romans: Le sang des autres (1944), Tous les hommes sont mortels (1947; Ned. vert. Niemand is onsterfelijk, 10e dr. 1975), Les belles images (1966; Ned. vert. De schone schijn, 5e dr. 1974), La femme rompue (1968; Ned. vert. De gebroken vrouw, 4e dr. 1974); toneel: Les bouches inutiles (1945); essays: Pyrrhus et Cinéas (1944), Faut-il brüler Sade? (1951), Privilèges (1957), Brigitte Bardot (1960), Djamila Boupache (1962), La vieillesse (1970; Ned. vert. De ouderdom, 1975); autobiografische studies: Mémoires d’une jeune fille rangée (1958; Ned. vert.
Een welopgevoed meisje, 7e dr. 1975), La force de l’âge (1960; Ned. vert. De bloei van het leven, 2e dr. 1974), La force des choses (1963), Une mort très douce (1964; Ned. vert. Een zachte dood, 8e dr. 1974), Tout compte fait (1972); reisverhalen: L’Amérique au jour le jour (1948), La longue marche. Essai sur la Chine (1957).
LITT. G.Gennari, Simone de Beauvoir (1959); G. Hourdin, Simone de Beauvoir et la liberté (1962); F.Jeanson, S.de Beauvoir ou Pentreprise de vivre (1966); S.J.Caffié, Simone de Beauvoir (1966); A. C.Jaccard, S.de Beauvoir (1968).
