v./m., twaalfdelige schaal om de windsterkte aan te geven.
De beaufortschaal is in 1805 ontworpen door de Engelse zeeofficier (later admiraal) sir Francis Beaufort. Voordien was er bij de zeelieden een ruwe, kwalitatieve schaal met beschrijvende termen in gebruik, uitgaande van het effect van de wind op de omgeving. Beaufort legde dit in een duidelijk Beaugency aan de Loire. Donjon uit de omschreven schaal vast. Later, toen instrumenten 11e eeuw om de windsnelheid te meten in gebruik waren gekomen, zijn equivalenten (in m/s of km/h) voor de nummers van de beaufortschaal vastgesteld. Het verband tussen windsterkte en windsnelheid geldt voor een hoogte van 10 m boven vlak terrein. Voor andere hoogten en terreinomstandigheden gelden andere waarden.
In 1955 zijn in de VS de windsterkten 13...17 toegevoegd voor hogere windsnelheden.
