[Les Baux, Frans stadje], o., een in samenstelling sterk wisselend wit, geel of rood, aardachtig mineraal.
Bauxiet is een verweringsprodukt van uiteenlopende moedergesteenten; het is nauw verwant aan lateriet, en is evenals deze gekenmerkt door een groot gehalte aan aluminiumoxide. Bauxiet bestaat uit een door kwarts, ijzeroxide, titaniumoxide en klei verontreinigd aggregaat van aluminiummineralen, waarin het aluminium hoofdzakelijk gebonden is aan zuurstof en OH-groepen. Handelserts bevat 48—65 % AI2O3.
Bauxiet is thans praktisch de enige grondstof voor de bereiding van het metaal aluminium, maar heeft ook andere toepassingen, waaronder slijp- en polijstmiddelen, de bereiding van aluin e.a. aluminiumhoudende chemicaliën, cement en vuurvaste keramische materialen.
De verwering waaraan het bauxiet zijn ontstaan dankt, is zo intensief geweest, dat het kiezelzuur van de oorspronkelijke silicaatmineralen vrijwel volledig is afgevoerd. Deze zgn. lateritische verwering wordt begunstigd door een (sub)tropisch, regenrijk klimaat, een goede afvoer van het water door een flauwe helling van een waterdoorlatende bodem. Het achterblijvende aluminium wordt gebonden in de bauxietmineralen: zie gibbsiet, Al(OH)3, het trihydraat, alsmede de monohydraten boehmiet en diaspoor, AIO(OH). In bauxiet blijft ook het merendeel van het ijzer achter als hydraat en wel m.n. in de vorm van goethiet FeO(OH). Ook titanium blijft achter als Ti02. De samenstelling van commerciële bauxiet varieert binnen de volgende grenzen:
A1203: 45-65 %; Fe203: 10-25 %; Si02: 2-8 %; Ti02: 1-3 %; JÏ20: 12-30 %.
De wereldproduktie bedroeg in 1973 ruim 73 mln. t. In dat jaar waren de belangrijkste producerende landen: Australië (24 %), Jamaica (18%), Suriname (9 %) en Guyana (5 %). Europa (m.n. Frankrijk en Joegoslavië) leverde toen 11 % van de wereldproduktie. Bauxiet wordt vrijwel uitsluitend gewonnen in dagbouw, na verwijdering van eventuele jongere deklagen. De verwerking van bauxiet op de groeven is in het algemeen beperkt tot malen, zeven en drogen.
De wereldreserves werden begin 1973 geraamd op 11,8 mrd. t. Na 1953 is de produktie toegenomen met gemiddeld 8,7 % per jaar. Zou deze sterke stijging zich voortzetten, dan zou de genoemde reserve toereikend zijn tot kort na 2000.
bauxiet.
Overzicht van de verdeling van de wereldproduktie in 1974 (totaal 67 400 mln. t).
mln ton % Australië 14 700 21,7 Jamaica 13 500 19,9 Suriname 6 700 9,9 USSR 4 300 6,4 Guyana 3 500 5,3 Guinee 3 000 4,4 Frankrijk 3 300 4,9 VS 2 300 3,4 Joegoslavië 2 200 3,2 Griekenland 2 700 4,2 Hongarije 2 600 3,9 overige landen 8 600 12,8
