m. (mv.), rechtopstaande steenblokken zonder inscriptie, die in de Scandinavische landen tijdens de vroege middeleeuwen soms op graven en grafheuvels geplaatst werden.
Meestal vindt men er slechts enkele bijeen, maar er zijn ook grafvelden, waar talrijke bautastenen bijeen staan; zo b.v. te Vätteryd in Zuid-Zweden, waar nog 200 bautastenen zijn overgebleven (begin 19e eeuw waren er nog 600).
