Oostenrijks politicus, 5.9.1882 Wenen, ♱4.7.1938 Parijs. Bauer was al jong een vooraanstaand marxistisch theoreticus, raakte in de Eerste Wereldoorlog in Russische krijgsgevangenschap en keerde in 1917 terug.
Als minister van Buitenlandse Zaken (nov. 1918—juli 1919) probeerde hij vergeefs de Anschluss te bewerkstelligen. Bauer nam theoretisch een middenstandpunt (zie austro-marxisme) in tussen de reformistische sociaaldemocratie en het bolsjevisme.Vermoedelijk is Bauer na Marx wel de veelzijdigste en scherpzinnigste theoreticus geweest die het marxisme heeft voortgebracht. Sinds de jaren zestig heeft een gedeelte van zijn publikaties - vooral die over fascisme herdrukken beleefd. Als politiek practicus had Bauer veel minder te betekenen. In 1934 moest hij voor het Dolfuss-bewind uitwijken. Werken: Die Nationalitätenfrage und die österreichische Sozialdemokratie (1909), Bolschewismus oder Sozialdemokratie (1920), Die österreichische Revolution (1923), Sozialdemokratische Agrarpolitik (1926), Zwischen zwei Weltkriegen? (1936).
LITT. J.Braunthal, O.Bauer (1961); V.Reimann, Zu gross für Österreich. Seipel und Bauer im Kampf um die Erste Republik (1968); O.Leichter, Otto Bauer, Tragödie oder Triumph? (1970).
