v./m. (-taren), elektrisch versterkte gitaar.
De basgitaar, in de regel bespannen met de vier laaggestemde snaren (E, A, D, G) van de gitaar, werd in de jaren vijftig in de VS ontwikkeld om de contrabas te vervangen daar deze wat volume betreft tekortschiet. De basgitaar wordt in de amusements- en popmuziek en de jazz veel toegepast.
