Caesar, Italiaans kerkhistoricus van de Contrareformatie, *31.10.1538 Sora, †30.6.1607 Rome. Baronius werd in 1557 lid en in 1593 overste van het Oratorium van F.
Neri, in 1594 biechtvader van Clemens VIII, in 1596 kardinaal en in 1597 prefect van de Vaticaanse bibliotheek. De verhouding met Engeland, de verzoening met Hendrik IV van Frankrijk en de oplossing van het conflict met Venetië bevorderde hij; zijn anti-Spaanse houding verhinderde zijn keuze tot paus in 1605. Blijvende verdienste heeft hij door zijn kerkhistorisch werk, o.a. door de herziening van martyrologium, index, brevier en missaal.
Zijn hoofdwerk, Annales Ecclesiastici (12 dln. 1588-1607), een geschiedenis van de kerk tot 1198, was bedoeld als weerlegging van de Maagdenburger Centuriën. Hoewel het vatbaar is voor menige kritiek, kan aan dit imposante werk toch niet de verdienste worden ontzegd, dat het vele belangrijke bronnen aan het licht heeft gebracht. De kritische verwerking van deze bronnen en de poging tot objectiviteit luidden een nieuwe periode in van de kerkelijke historiografie. Na de dood van Baronius werden de Annales voortgezet door H. Spondanus, O. Raynald en A. Theiner.
LITT. G. Calancia, La vita e gli scritti del cardinale C. Baronio (1907); G. de Libero, C. Baronio (1939); A. Roncalli, II cardinale C.
Baronio (2e dr. 1961); C. Baronio, scritti vari (1964); C.K. Pullapilly, Caesar Baronius (1975).
