m. (mv.), vereniging van reguliere priesters van de H. Paulus (Congregatio clericorum regularicum Sancti Pauli, CRSP).
De orde werd in 1530 door de H. Antonius Maria Zaccaria in samenwerking met Jacobus Morigia en Bartholomaeus Ferrari in Milaan gesticht. In 1533 volgde kerkelijke goedkeuring door paus Clemens VII. De barnabieten stellen zich de bevordering van het christelijk leven door het geven van volksmissies ten doel. Naast deze werkzaamheden wijden zij zich ook aan onderwijs en missiewerk. De orde telt thans ca. 600 leden, verspreid over zes provincies: Italië, Frankrijk, België, Noord-Amerika, Brazilië, Chili en Argentinië.
In Nederland hebben de barnabieten nooit kloosters gehad. In België hebben zij vier huizen: Brussel, Kain, Moeskroen en Pont-à-Celles.
LITT. O. Premoli, Storia dei Barnabiti (3 dln. 1913-25); G. Chastel, S. Antonio Maria Zaccaria (1930); G. Boffito, Scrittori Barnabiti (1933-34).
