Ned. litterair tijdschrift, 1958—71. Barbarber werd als ‘Tijdschrift voor teksten’ opgericht door Gerard Bron, Gerard Stigter en Henk Marsman, die zich na het derde nummer omdoopten tot G.Brands, K.Schippers en J.Bernlef.
Barbarber was niet een litterair tijdschrift in de geijkte zin: in de beginjaren lag de nadruk vooral op het isoleren van stukjes tekst-werkelijkheid: kranteberichten, briefjes, opschriften, reclameteksten e.d., waarvan de bijeenplaatsing vaak een verrassend soort humor opleverde. Later kwam het accent meer te liggen op het verschaffen van informatie over de alledaagse werkelijkheid door een niet-alledaagse benadering ervan: een reportage over een lekkend dak, een uitgebreide fotoreportage over een tramhalte, nauwkeurige vogelobservaties enz.Barbarber zocht zijn kracht in het geven van tegengif tegen gewichtigdoenerij die veel kunst omgeeft. Tot de medewerkers behoorden o.a. Chr.J.van Geel, C.Buddingh’, J.Hanlo, Armando; van Kurt Schwitters werd veel vertaald. Barbarber vertoont verwantschap met De Nieuwe Stijl, plaatst zichzelf in een traditie waarin b.v. ook Marcel Duchamp, Erik Satie en Francis Picabia thuishoren. Uitgave: J.Bernlef e.a., Barbarber, een keuze uit 30 nummers (2e dr. 1964).
LITT. L.Deflo, Nieuw-realistische poëzie in Vlaanderen (1972).
