[Los Barbados, de baardigen, wegens de vele harige (baardige) bomen], onafhankelijke staat, het meest oostelijke eiland van de Eilanden boven de Wind van de Kleine Antillen, in de Atlantische Oceaan; 430 km2, 247500 inw. De afstand tot het vasteland van Zuid-Amerika is 450 km.
Hoofdstad: Bridgetown.Fysische gesteldheid. Ongeveer in het midden van het eiland bevindt zich de hoogste top, Mount Hillaby (340 m), vanwaar het land via terrassen afloopt naar de kustvlakten. Aan de west- en zuidkust zijn brede stranden. Naar het noordoosten verloopt de daling plotseling en eindigt in een klifkust. De bodem bestaat voor het grootste gedeelte (85 %) uit koraalkalk (bedekt door een dunne laag vruchtbare aarde). Doordat dit gesteente zeer poreus is, zijner geen rivieren; enkele onderaardse stromen worden gebruikt voor de drinkwatervoorziening en voor irrigatie.
Het noordoosten bestaat uit mariene afzettingsgesteenten (zandsteen en zandige leisteen). Het gehele eiland, met uitzondering van de noordoostkust, is omringd door koraalriffen.
Barbados heeft een tropisch zeeklimaat; van dec.juni waait de noordoostpassaat; van juni—dec. waait een zwakkere zuidoostelijke wind die regen brengt. De gemiddelde jaarlijkse neerslag loopt van 1000 mm aan de kust op tot 2000 mm in hogere delen. De gemiddelde jaartemperatuur is 22—30 °C.
Bevolking. Voor het grootste gedeelte bestaat de bevolking uit afstammelingen van vroegere negerslaven (215200). Er wonen bijna 10000 blanken (m.n. Engelsen). Het aantal mulatten bedraagt eveneens bijna 10000. Sterftecijfer 8,7 %o, geboortencijfer 20,7 %o, bevolkingsdichtheid 576 per km
2. Een derde van de bevolking woont in de hoofdstad. Ongeveer twee derde van de bevolking behoort tot de Anglicaanse Kerk. De officiële taal is Engels. Slechts 2 % van de bevolking is analfabeet.
Economie.
Ter verbreding van de economische basis wordt industrialisatie bevorderd, evenals de diversificatie in de landbouw. Het bruto nationaal produkt was in 1973: $83200000. De agrarische sector omvat daarvan 24 %. De landbouw is het voornaamste middel van bestaan, nl. suikerrietverbouw, een monocultuur. Samen met melasse en rum maakt de suikerexport 60 % van de totale uitvoerwaarde uit. In 1973 was de produktie 116359 t suiker.
Plantages en kleinbedrijf zijn particulier bezit. Er worden eveneens voedingsgewassen verbouwd (ten dele verplicht).
De mijnbouw levert kalksteen, klei en aardgas (in het noordoosten; bijna voldoende voor eigen gebruik) en een weinig aardolie. De industrie produceert met uitzondering van de vele suikerfabrieken - uitsluitend voor de lokale markt. De voornaamste invoerprodukten zijn: machines, auto’s, chemicaliën en voedingsmiddelen.
Er zijn 1344 km verharde wegen. Seawell is een internationale luchthaven. Bridgetown is een bunkerhaven; er komen veel cruiseschepen en schoeners van het verkeer tussen de eilanden. Tevens is de stad het distributiecentrum van het gehele eiland. Het gezonde klimaat, de witte palmenstranden en de tropische bloemenpracht trekken vele toeristen (in 1973: 222000) gedurende het gehele jaar. Er zijn vele luxe hotels. Toerisme is naast de landbouw de belangrijkste bron van inkomsten.
Staatsinrichting.
Sinds 1966 is Barbados onafhankelijk. De Britse koningin is het staatshoofd, vertegenwoordigd door een gouverneur-generaal. De volksvertegenwoordiging bestaat uit twee kamers. Munteenheid: Barbados $ (1 VS $ = 2,04-B $). Het onderwijs op de lagere en gesubsidieerde middelbare scholen is gratis. De University of the West Indies dateert uit 1963. [drs.C.J.Wilten-de Muinck Keizer]
GESCHIEDENIS.
Het onbewoonde eiland werd in 1625 door Engeland opgeëist en gekoloniseerd (1627), maar is nooit een kroonkolonie geweest. Het bezit de op een na oudste wetgevende vergadering van de Britse bezittingen in de Nieuwe Wereld (1639). De bevolking nam snel toe, mede door invoer van onvrije blanke arbeiders. De overgang van tabak naar suikerverbouw betekende een economische en sociale revolutie: van kleine arbeidsextensieve plantages met onvrije blanken en enkele negerslaven naar grote arbeidsintensieve plantages met enkel negerslaven (1645: 11000 plantages en 5680 slaven, 1667:745 plantages met ruim 82 000 slaven). Na afschaffing van de slavernij (1833) vond geen terugslag plaats; het ontbreken van braakliggende grond bracht de ex-slaven ertoe op de plantages te blijven werken. Toenemende bodemuitputting, een hoog absenteïsme, verouderde produktiemethoden en de te kleine omvang der plantages veroorzaakten echter een achterblijven in de concurrentie met de nieuwe suikerproducerende landen.
In de jaren dertig kwam de vakbeweging op, in de jaren veertig de partijpolitiek, beide vooral onder leiding van Grantly Adams, die in 1954 de eerste premier werd (in 1951 was algemeen kiesrecht ingevoerd) en tevens premier van de Westindische Federatie (1958—62), waartoe ook Barbados behoorde. Het werd onafhankelijk op 30.11.1966 en is lid van het Gemenebest. Het is het enige eiland van de ‘kleine zeven’ dat financieel onafhankelijk is van Engeland. In 1965 was Barbados medeoprichter van de Caribbean Free Trade Association (CARIFTA) en in 1973 vormde het een gemeenschappelijke markt met de andere meer ontwikkelde CARiFTA-leden Guyana, Jamaica en Trinidad-Tobago. Het in 1963 opgerichte Liberal Arts College vormt samen met de colleges van Jamaica en Trinidad de University of the West Indies. Barbados is sedert de 17e eeuw het dichtstbevolkte eiland van het Caribisch gebied. zie Britse Antillen, zie Caribbean Common Market.
LITT. V.T.Harlow, A history of Barbados, 1625—85 (1926).
