[Syr. burde’ana, man in lompen], Jacob, Syrisch geestelijke, ♱30.7.578 Edessa; de eigenlijke stichter van de monofysitische kerkgemeenschap in het oosten, waarvan de leden naar hem gewoonlijk jacobieten genoemd worden. Baradaeus werd in 543 bisschop van Edessa en was voortdurend werkzaam om door wijding van priesters en bisschoppen de onder Justinianus i verdrukte monofysieten tot een kerk met eigen geloofsbelijdenis en eigen organisatie te verenigen.
LITT. H.G.Kleyn, J.Baradaeus (1882); A.Baumstark, Geschichte der syrischen Literatur (1922); I. Ortiz de Urbina, Patrologia Syriaca (1965).
