v., een versterkerschakeling, die bestaat uit twee elektronenbuizen of transistoren. Daarbij worden de stuurspanningen met gelijke amplituden maar met tegengesteld teken aangesloten.
De twee uitgangsstromen worden met tegengesteld teken opgeteld. De toepassing van transformatoren is hierbij gebruikelijk.De totale voedingsstroom is praktisch onafhankelijk van het signaal zolang de vervorming, die bij de versterking optreedt, gering is. Deze vervorming hangt af van de instelling (zie klasse). Ten gevolge van de balansopstelling kunnen de signaalvervormingen die de twee versterkende elementen veroorzaken elkaar gedeeltelijk in het uitgangssignaal compenseren.
