Michael Alexandrovitsj, Russisch politicus (anarchist), *18.5.1814 Prjamoechino, ♱1.7. 1876 Bern. Bakoenin was van adellijke familie, werd opgeleid tot officier, maar brak zijn militaire carrière af om filosofie te gaan studeren (in Moskou en Berlijn).
Hij onderging sterke invloeden van o.a. Marx, Hegel en Feuerbach en ontwikkelde revolutionaire denkbeelden. In 1849 nam hij deel aan een opstand in Saksen.Na de onderdrukking hiervan werd Bakoenin gearresteerd en via Oostenrijk uitgeleverd aan de Russische regering. Hij werd eerst gevangen gezet in Sint-Petersburg (Peter- en Paulvesting), later gedeporteerd naar Siberië (1857). In 1860 vluchtte hij naar Japan, waarna hij enige tijd in Londen woonde. Nadat hij had deelgenomen aan de Poolse opstand (1863) sloot hij zich in 1867 aan bij de Eerste Internationale. Hij raakte vervolgens in opspraak door zijn medeplichtigheid aan de knoeierijen van de fanatieke intrigant zie Netsjojev. Bovendien kwam Bakoenin door zijn anarchisme al gauw overhoop te liggen met Marx, die [ in 1872 zijn uitsluiting doorzette.
Bakoenin oefende grote invloed uit op het anarchisme, m.n. in Spanje en Italië. De meeste door Bakoenin opgezette publikaties onvoltooid gebleven. Er zijn herhaaldelijk; bloemlezingen uit zijn geschriften uitgegeven. Uitgaven: (bloemlezingen) Frühschriften (1973), Bakunin on anarchy (1973).
LITT. M.Nettlau, Das Leben M.Bakunins (3 dln. 1896-1900); E.H.Carr, M.Bakunin (1937); A.L. Constandse, M.Bakoenin (1948); P.Scheibert, Von Bakunin zu Lenin (1956); A.Lehning, M.Bakounine et ses relations avec Sergej Necaev 1870—1872 (1971); J.F.Wittkop, Bakounine (1974).
