[Gr., Hebr. beth-el, godshuis], m. (-loi), heilige steen, die meestal beschouwd wordt als gevallen uit de hemel en vereerd wordt met wijn, olie of bloed.
De baitylos was bewoond door een geest of behoorde toe aan een god of geest. Twee voorbeelden: de baitylos van Kybele te Pessinos en de baitylos als symbool van de zonnegod te Edessa. Bijgeloof speelde ten aanzien van de baitylos een grote rol.
