[Lat. axilla, oksel], bn., betrekking hebbend op de oksel(s); (plantkunde) in de oksels geplaatst.
In de plantkunde wordt de term axillair of okselstandig gebruikt om de plaats van oorsprong van een orgaan aan te duiden. De oksel is de bovenhoek die de lengteas van een zijdelings aangehecht orgaan maakt met de hoofdas.
