(1246-57), *1218, †24.12.1257; zoon van Bouchard van Avesnes en Margareta van Konstantinopel. Daar hij door de pausen tot bastaard werd verklaard, werd hij aanvankelijk van de troonsopvolging in Vlaanderen en Henegouwen uitgesloten.
Na de strijd met zijn moeder en zijn halfbroeders, de Dampierres, ontving hij in 1246 door een scheidsrechterlijke uitspraak van Lodewijk IX recht van opvolging in het graafschap Henegouwen, maar hij bleef met steun van zijn zwager Willem II van Holland, Rooms-koning, ook aanspraak op Vlaanderen maken tot de uitspraak van 1246 in 1256 werd bevestigd (Dit de Péronne). Kort daarop stierf hij.
