[Hebr. Atalja(hu)], oudtestamentische figuur, dochter van Achab van Israël en Izebel; zij was gehuwd met Joram van Juda.
Na de dood van haar man en van haar zoon Ahazia door Jehu, nam zij het bewind zelf in handen (ca.841—835 v.C.), na eerst de overige troonpretendenten te hebben vermoord. (2 Kon.9—11). Maar de prinses Joseba, gehuwd met de hogepriester Jojada, redde de kleine Joas. Athalia begunstigde de Baälcultus.Zes jaar later werd zij gedood. De Baälstempel werd bestormd en de Baälspriesters omgebracht (2 Kon. 11). Zij werd opgevolgd door haar onmondige kleinzoon Joas.
