denkbeeld van L.Blanc, dat deze uitwerkte in zijn brochure L’organisation du travail (1839), die tot 1848 veel opgang maakte onder de Parijse arbeiders. De ateliers sociaux zouden produktie-coöperaties zijn, die werkten met behulp van staatskapitaal.
De ateliers sociaux zouden eerst op beperkte schaal worden gevormd. Een gedeelte van de winst moest besteed worden aan amortisatie van het door de staat en particulieren verstrekte kapitaal.Een ander gedeelte zou in nieuwe investeringen worden gestoken en de rest als bonus aan de arbeiders worden gegeven. Gaandeweg diende deze superieure produktievorm dan de gehele industrie over te nemen. De ateliers sociaux zijn nimmer verwezenlijkt, maar hadden grote invloed. In Duitsland b.v. vormden zij het uitgangspunt voor het socialisme van Lassalle. In 1848 werden in Frankrijk de Ateliers Nationaux (een soort werkverschaffing) in het leven geroepen. Zij hadden niets met de ateliers sociaux te maken, maar leidden er niettemin toe dat o.a. het coöperatieve socialisme in diskrediet kwam.
LITT. R.Price, The French second republic. A social history (1972).
