Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Gepubliceerd op 31-01-2019

Arden

betekenis & definitie

John, Engels dramaturg, *26.10.1930 Barnsley (Yorkshire). Arden studeerde architectuur in Cambridge en Edinburgh en werkte van 1955-57 als architect maar wijdde weldra al zijn krachten aan het toneel.

Het eerste dramatische werk van Arden werd in 1955 in Edinburgh opgevoerd, nl. All fall down, maar het verscheen niet in druk.Weldra zou Arden ook voor de televisie stukken schrijven, maar eigenlijke doorbraak van zijn talent kwam pas in de periode toen John Osborne met zijn Look back in anger (1956) groot succes kende. Het dramatische oeuvre van Arden is minder geëngageerd dan dat van Osborne: Arden wil wat hij noemt ‘community drama’ scheppen, dikwijls geschreven voor bepaalde kleine lokale groepen, waarbij hij wenst aan te sluiten bij de praktijk van het commedia dell’artetoneel dat aan improvisatie een ruime plaats laat. Bovendien treft men in zijn werk delen aan die in verzen zijn geschreven en introduceert hij vrij vaak balladen en liederen, dit in aansluiting met het toneel van Bertolt Brecht. Nadat in 1968 de sedert eeuwen bestaande censuur uitgeoefend door Lord Chamberlain, werd afgeschaft, kon Arden hiervan ook gebruik maken om zijn theater een grotere vitaliteit te schenken, die herinnert aan het glorietijdperk van het Elizabethaans toneel in de tijd van Shakespeare. Met Sergeant’s Musgrave’s dance (1960) heeft Arden, als in een-parabel, aan zijn generatiegenoten een indrukwekkende boodschap van pacifisme nagelaten. Werken: Sergeant’s Musgrave’s dance (1960), Live like pigs (1961), The happy haven 1962, geschreven in samenwerking met zijn vrouw Margaret D’Arcy), The business of good government (1963), The workhouse donkey (1964), The waters of Babylon (1964), Armstrong’s last goodnight (1965), Left-handed liberty: A play about Magna Carta 1965), Ironhand (1965), Soldier, soldier (1967), The royal pardon or The soldier who became an actor (1967, met M.D’Arcy), The hero rises up: A romantic melodrama (1969, met M.D’Arcy) en Harold Muggins is a martyr (1969).

LITT. Ronald Hayman, J.Arden (1968); J.R. Brown, Theatre language, a study of Arden, Osborne, Pinter and Wesker (1972).

< >